«کانون نویسندگان ایران» روز بیستم فروردین ماه ۱۴۰۰ با انتشار بیانیه‌ای نسبت به وضعیت خطرناک «بکتاش آبتین» و دیگر زندانیان عقیدتی و سیاسی هشدار داد. در بخشی از این بیانیه آمده است: «خودداری مقامات زندان از انتقال زندانیان بیمار معترض به بیمارستان، این شبهه را تقویت می‌کند که آن‌ها قصد تحمیل مرگ به این زندانیان را دارند.»
بکتاش آبتین، شاعر، فیلمساز و عضو زندانی کانون نویسندگان ایران، با وجود مثبت بودن نتیجه تست کرونا و اسکن ریه، سرفه‌های شدید، از دست دادن حس چشایی و بویایی، تب و بدن‌درد شدید، پس از چهار روز، روز نوزدهم فروردین با فشار مسئولان «زندان اوین» از بهداری به بند عمومی بازگردانده شد. آبتین که چهار روز در کنار سایر بیماران مبتلا به ویروس کرونا بستری بوده، از ورود به اتاق خود در بند هشت اجتناب کرده و برای حفظ جان و سلامت دیگر زندانیان، خود را در حسینیه بند قرنطینه کرده است.
در بخش دیگری از بیانیه کانون نویسندگان آمده است: «این روزها که سراسر کشور درگیر بیماری کشنده کرونا است و حاکمیت نه تنها در کنترل آن ناتوان بوده، بلکه با برنامه‌های غیرانسانی موجب شیوع بیشتر بیماری و از دست رفتن جان‌های بسیاری شده است، وضعیت در فضای بسته زندان‌ها، در نبود امکانات درمانی می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد. در شرایطی که فقر و بیکاری، تورم و گرانی مردم را به ستوه آورده است، زندانی کردن نویسندگان، دانشجویان، معلمان و کارگرانِ معترض نشان از ستمی آشکار و مضاعف دارد. بدیهی است که مسئولیت سلامت و جان این زندانیان بر عهده حاکمیت اعم از نهادهای امنیتی، قوه قضاییه و مسئولان زندان‌هاست. در این روزهای سخت و سیاه کانون نویسندگان ایران جان بکتاش آبتین را در خطر می‌بیند و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط او و همه زندانیان سیاسی و عقیدتی است.»
بکتاش آبتین با دو عضو دیگر کانون نویسندگان، یعنی «رضا خندان مهابادی» و «کیوان باژن»، هم‌بند است. این سه عضو کانون پنجم مهر ۱۳۹۹ به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «انتشار نشریه غیرقانونی» به زندان منتقل شده‌اند. شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران آن‌ها را به سه سال و نیم تا شش سال حبس محکوم کرده است. قوه قضاییه جمهوری اسلامی مصادیق اتهام‌های این سه نویسنده را عضویت در کانون نویسندگان ایران، انتشار خبرنامه داخلی کانون، آماده کردن کتاب پژوهشی در باره تاریخ ۵۰ ساله کانون برای انتشار داخلی، بیانیه‌های کانون، حضور بر مزار جان‌باختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای از جمله «جعفر پوینده» و «محمد مختاری» و شرکت در مراسم سالانه یادبود «احمد شاملو» ذکر کرده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر